"Wiedzieć wszystko o czymś i coś o wszystkim" - dziennikarz w globalnej wiosce

Krzysztof Mroziewicz Dziennikarz w globalnej wiosce

Kilkadziesiąt lat doświadczeń reporterskich, olbrzymia wiedza i sprawne pióro to znaki rozpoznawcze Krzysztofa Mroziewicza, wybitnego dziennikarza, korespondenta zagranicznego, podróżnika, publicysty i dyplomaty. Ten ogromny skarbiec wiedzy dziennikarskiej zawiera również trzecie już wydanie książki jego autorstwa: "Dziennikarz w globalnej wiosce".

Jest to swoiste kompendium wiedzy o gatunkach dziennikarskich (m.in. studia wywiadu i publicystyki, eseju, komentarza, felietonu i depeszy) i arcydziełach dziennikarskiego rzemiosła. Są rozważania nad językiem i warsztatem dziennikarza, a wszystko to napisane językiem żywym, ubarwionym anegdotami i osobistymi wspomnieniami. Książka Mroziewicza to przewodnik po globalnej wiosce naszej cywilizacji, przepojony ogromem doświadczeń zdobytych przez autora, bo jak sam cytuje w swojej książce: "dziennikarstwo to gromadzenie doświadczeń".

Krzysztof Mroziewicz przedstawia rzeczywistość współczesnego świata -rozumianego jako"globalna wioska" - opisywanego i analizowanego za pomocą wszystkich medialnych "instrumentów", jakie ma dziś do dyspozycji dziennikarz. Jego zdaniem dzisiejszy świat jest tak dalece ze sobą wewnętrznie związany, że stał się dla nas "wioską globalną", gdzie wszystko jest znane wszystkim, gdzie nie ma tajemnic, bo wystarczy wykorzystywać nośniki medialne, aby wiedzieć co się dzieje i co się stanie. W książce rysuje się też również charakterystyka dobrego dziennikarza. Jest nim człowiek, który stale dąży do własnego doskonalenia, który powinien "wiedzieć wszystko o czymś i coś o wszystkim", potrafiący grać na wszelkich dostępnych ‘instrumentach’. Autor stara się ułatwić zrozumienie roli mediów we współczesnym świecie, dzieląc się wiedzą jaką zdobył poprzez długoletnią pracę korespondenta zagranicznego.

Książka zalecana do przestudiowania przez wszystkich miłośników dziennikarstwa i talentu Mroziewicza. Moim zdaniem wartościowa, bo napisana językiem żywego doświadczenia praktykującego dziennikarza - dowcipnym, kolorowym, pełnym anegdot z różnych stron świata, oraz osobistych refleksji. Jest to doskonały zbiór tekstów, skarbnica cytatów, książka o doświadczeniach, o tym jak nauczyć się dziennikarstwa w praktyce.